Zaledwie kilka lat temu, przykuty do łóżka Pele mówił: „Chciałbym dożyć setki i – jeśli będę w dobrym zdrowiu – zagrać 10 minut w meczu z przyjaciółmi na Maracanie, bo to musi być Maracana.”
Czytaj dalej „Władca zbiorowej wyobraźni”
„Pozwólcie mi żyć moim życiem. Bo ja nigdy nie chciałem być dla nikogo przykładem”- przyznał pewnego razu kiedy wyniszczony przez kokainę, zmęczony nieustającym zainteresowaniem mediów, zdobywał się na chwilę szczerości. Zawsze uwielbiany, ubóstwiany, noszony na rękach. Dwa lata temu Diego Maradona zmarł na atak serca w swoim mieszkaniu w Buenos Aires.
Czytaj dalej „Pozwólcie mi żyć moim życiem… Dwa lata temu zmarł Diego Maradona”
Maurizio Sarri, wędrując przez ławki trenerskie kolejnych klubów wykreował nową kulturę kibicowską łączącą fanów spod różnych szerokości geograficznych. Człowiek, który jako piłkarz nigdy nie miał związku z piłką nożną na najwyższym poziomie, jako trener wykreował modę na ofensywny futbol we Włoszech.
Czytaj dalej „Aż do pałacu, czyli portret Maurizio Sarriego”
Zdecydowana większość piłkarzy kończy swoje kariery przed 40. Nic w tym dziwnego, przy grze z taką intensywnością, jaka narzucana jest w naszych czasach, ciągnięcie kariery na siłę jest często niemożliwe ze względów zdrowotnych. Kilka dodatkowych lat może zadecydować o reszcie życia, życia po karierze sportowej. Istnieje jednak osoba, która zadecydowała, że zbyt mocno kocha grać w piłkę, aby z tego zrezygnować, mimo że już dawno został absolutnym rekordzistą. Przed państwem, drodzy czytelnicy, King Kazu, czyli Kazuyoshi Miura.
Czytaj dalej „Kazuyoshi Miura, czyli ktoś więcej niż dziadek kopiący piłkę”
Niespełna dwa lata temu Artur Boruc zdecydował się na ostatni balet w polskiej ekstraklasie. Jego powrót do Legii na koniec kariery to taniec pełen wzlotów i upadków, podobnie jak cała jego piłkarska kariera. Środowy wieczór i mecz Legii z Celtikiem będzie jego już ostatnim występem między słupkami w karierze.
Czytaj dalej „Pożegnanie Artura Boruca, czyli ostatni balet króla”
Ciężko jakkolwiek narzekać na transfer Roberta Lewandowskiego do Barcelony. Można oczywiście wypominać niedościgniony rekord goli w Bundeslidze, lub styl pożegnania z Monachium, ale na dłuższą metę uroki Katalonii przysłaniają nam większość niedociągnięć. Jest jednak aspekt, obok którego trudno przejść obojętnie, a mianowicie – koniec współpracy z Thomasem Muellerem. W Bawarskim Gotham, Robin właśnie stracił swojego Batmana. W ten oto sposób zakończyła się pewna era w dziejach Bayernu Monachium.
Czytaj dalej „Lewandowski – Mueller: pożegnanie duetu idealnego”
Pojechałem do Wdzydz Kiszewskich, aby spotkać się i porozmawiać z Trenerem Michałem Globiszem. Autorem największych sukcesów młodzieżowych reprezentacji Polski w ciągu ostatnich trzech dekad. Trenerem złotych medalistów Mistrzostw Europy u – 18 z 2001 roku i srebrnych medalistów Mistrzostw Europy u – 16 z 1999 roku. Postacią absolutnie wyjątkową i niedocenianą, inteligentnym rozmówcą, który mimo problemów ze wzrokiem wciąż potrafi korzystać z życia.
Długi, przekrojowy wywiad. O systemie szkolenia młodzieży, charakterze, fotografiach, wspomnieniach, przyjaźni na całe życie, rosyjskiej literaturze, Nowej Zelandii, zmarłym niedawno Januszu Kupcewiczu i wielu innych tematach, i osobach. Zapraszam.
Czytaj dalej „Trener Michał Globisz: – Wracajmy do podstaw! [WYWIAD]”
Dwadzieścia milionów euro rocznie. Taką wypłatę wynegocjował Lewandowski w sierpniu 2019 roku, kiedy to przedłużał swój kontrakt z Bayernem. Nikt w historii Bundesligi nie mógł liczyć na aż tak pokaźną gażę. Owa umowa miała obowiązywać przez 4 lata i zapewnić Polakowi podwyżkę o aż 5 milionów rocznie, w stosunku do pieniędzy, które otrzymywał wcześniej. Dopinaniu transakcji towarzyszyło oczywiście mnóstwo ciepłych słów. Karl Heinz Rummenigge nazywał Polaka najlepszym napastnikiem świata i jednym z liderów Bayernu, a sam Robert zapewniał, że Monachium to jego dom.
Czytaj dalej „Bayern kontra Lewandowski. Kto ma rację?”
Jak wszyscy to wszyscy! Nasza redakcja również nie odmówiła sobie przyjemności wytypowania najlepszej jedenastki, piłkarza oraz trenera minionego sezonu. Zanim jednak przejdziemy do konkretów, warto wspomnieć na jakiej zasadzie dokonaliśmy wyboru. Cóż, prochu nie wymyśliliśmy, bo też nie mieliśmy takiego zamiaru. Komisja złożona z sześciu redaktorów, piszących na co dzień na łamach Futbolowej Rebelii, poddała się ożywionej dyskusji, po której wytypowanych zostało od 5 do 10 kandydatów na poszczególnych pozycjach, po czym rozpoczęliśmy głosowanie na 3 zawodników, na każdej z nich. I tak, najlepszy otrzymywał trzy oczka, kolejny dwa, a ten z najniższego stopnia podium jedno. Tak powstała nasza ekipa. Co do piłkarza oraz trenera, to zostali oni wyłonieni w osobnym głosowaniu. Jakie są rezultaty tej burzy mózgów? Odpowiedź poniżej.
Czytaj dalej „Najlepsza jedenastka, piłkarz i trener sezonu 2021/2022.”
Piłkarski świat praktycznie co weekend zachwyca się popisami wychowanków Barcelony i zerka w kierunku wielu mniej lub bardziej znanych europejskich zespołów, gdzie na co dzień występują najbardziej utalentowani młodzieńcy. Oprócz Pedriego, Gaviego, Camavingi czy Saki trzeba też bacznie śledzić poczynania Jamala Musiali. Popularny „Bambi” rozkręca się z miesiąca na miesiąc i pomimo zaledwie 19 lat na karku, już stanowi ważny element Bayernu Monachium. Niniejszy materiał nie należy do najkrótszych, ponieważ jest dostosowany do skali potencjału, jaki drzemie w tym chłopaku. Krótko po prostu nie mogło być.
Czytaj dalej „Jamal Musiala, czyli piłkarz, w którym biją dwa serca”Start a Blog at WordPress.com. Autor motywu: Anders Noren.
futbolowarebelia.com 