Anton Zingarewicz, rosyjski biznesmen i były właściciel Reading FC, oficjalnie przestał być właścicielem bułgarskiego Botewu Płowdiw. Mimo początkowej euforii po przejęciu przez niego władzy w zespole w 2021 roku jego odejście z klubu jest obecnie traktowane jako powód do świętowania dla kibiców. Zostawił on bowiem po sobie ogromne długi i poważne problemy organizacyjne.
Szachtar Donieck i Zoria Ługańsk to kluby znane większości polskich kibiców. Oba zespoły przez ostatnie 1,5 roku mecze w europejskich pucharach grały na terenie naszego kraju, są też jednymi z elementów dyplomacji futbolowej Ukrainy. Zagrają w rosyjskich rozgrywkach. Dziś bowiem meczem pomiędzy rezerwami FK Sewastopol i Zorią Ługańsk zainaugurowano Ligę „Wspólnota Narodów”, czyli rozgrywki zrzeszające kluby z ukraińskich obwodów.
Mimo że Rosjanie od ponad dwóch lat są praktycznie całkowicie wykluczeni ze światowego sportu, 21 marca doświadczyli prawdziwego święta piłkarskiego. Na stadionie im. Lwa Jaszyna w Moskwie przy pełnych trybunach pokonali oni reprezentację Serbii 4:0. Spotkanie z ich „braćmi” było przygotowane na wysokim poziomie, z imponującą oprawą artystyczną i efektami specjalnymi. A wszystko to działo się tego samego dnia, kiedy Rosja bombardowała ukraińskie miasta.
24 lutego 2022 roku – data, którą zapamiętam na całe życie. Obudziłem się i miałem w planach pójście do cukierni z okazji tego, iż na ten dzień przypadał Tłusty Czwartek. Wstając z łóżka i patrząc w telefon, czytając słowa „wybuchła wojna” wstrząsnęło mną. Wszelkie konflikty między dwoma państwami do tej pory wydawały się bardzo odległą kwestią. Tymczasem atak nastąpił na kraj, który jest naszym sąsiadem i w którym byłem zaledwie trzy miesiące wcześniej. Całego dnia prowadziłem rozmowy z moimi znajomymi z Ukrainy, jednocześnie protestując pod ambasadą agresora.
Franz Beckenbauer. Niewątpliwa legenda futbolu. Dwukrotny zdobywca „Złotej Piłki”. Jeden z trzech zwycięzców mistrzostw świata zarówno jako piłkarz, jak i trener. Niewiele osób wie jednak o pewnym epizodzie życia „Cesarza” związanym ze Związkiem Radzieckim. Beckenbauer od połowy lat 80. latał bowiem kilkukrotnie do Moskwy, aby odwiedzić inną legendę futbolu – Lwa Jaszyna. I pomóc mu w najtrudniejszych momentach jego życia.
Sportowcy często zabierają głos w kwestiach politycznych. Część z nich robi to w słusznych celach, takich jak walka z rasizmem czy problem skrajnego ubóstwa. W Rosji jednakże są oni zazwyczaj kremlowskimi propagandystami. Pojawiają się podczas świąt takich jak Dzień Rosji czy Dzień Zwycięstwa, biorą udział w paradach wojskowych, czy pokazują się publicznie z literą „Z” albo wstążką św. Jerzego. A także namawiają do takich rzeczy jak „przerabianie” dzieci ukraińskich na rosyjskie.
Od kilku miesięcy w mediach trwa dyskusja, czy reprezentacja Rosji powinna być nadal zawieszona przez FIFA i UEFA, a rosyjskie kluby piłkarskie przywrócone do europejskich pucharów. Jak o tym mówią w kraju rządzonym przez Putina? Postanowiłem przyjrzeć się rosyjskim mediom sportowym i opisać najciekawsze tezy.
Rok 1992. Startuje pierwszy w historii sezon ukraińskiej Premier Lihi. Mistrzem zostaje Tawrija Symferopol – zespół mający swoją siedzibę na Półwyspie Krymskim. Będzie to ich zarówno premierowy, jak i ostatni tytuł. W składzie znajduje się aż 17 zawodników z paszportem rosyjskim – większość z nich posiada jednakże również obywatelstwo ukraińskie. Są to głównie osoby urodzone na Krymie. Porozumiewają się w języku rosyjskim, ciężko jednak stwierdzić, aby byli szczególnie związani z którymś z tych państw.
Z wielkimi turniejami zawsze wiążą się różnego rodzaju spekulacje i przewidywania. Każdy lubi zabawić się w szeroko pojętą „typerkę”, starając się zabłysnąć swoją znajomością oraz wiedzą o piłce. Jedną z kategorii owych predykcji są potencjalne niespodzianki dotyczące poszczególnych zespołów. Miano „czarnego konia” otrzymuje drużyna będąca cichym pretendentem; mająca potencjał na to, by zabłysnąć wśród murowanych faworytów. Biblijny Dawid wśród Goliatów. Na Euro we Francji, 4 lata temu zaskoczyły nas Walia z Islandią. Wobec obecnych zmagań również mieliśmy swoich kandydatów, ale…wielu z nich odpadło w przedbiegach. Kto zaliczył upokarzającą wpadkę, notując wynik stanowczo poniżej oczekiwań?
Już w najbliższą niedzielę nadejdzie koniec sezonu w paru europejskich ligach, w tym w Ekstraklasie oraz Rosyjskiej Premier Lidze. Dziś skupię się na sytuacji tych drugich, gdyż aż pięć klubów 16.05 stoczy bój o trzy miejsca premiowane europejskie puchary – w tym dwa zespoły zawalczą o drugą pozycję w tabeli, która umożliwiłaby im zagranie w kwalifikacjach do Ligi Mistrzów. Poniżej przedstawię wszystkich kandydatów do miejsc 2-4, wraz z pomocą miłośników piłki rosyjskiej – Karola Bochenka oraz Marka Bowena.
Uwaga: Tekst pisany przed środowym finałem Pucharu Rosji, który Lokomotiw Moskwa wygrał 3:1
„Poza boiskiem? Wrak klubu. Ciągłe skandale i żenujące wydarzenia przyćmiewają to, co na papierze jest bardzo dobrą grupą zawodników. Do znanych nazwisk, takich jak Quincey Promes i Victor Moses, dołączyli Czech Axel Kral i reprezentanci Rosji: Sobolev, Bakaev i Dzhikiya. Niestety Domenico Tedesco odchodzi, a nowy menedżer oznacza, że moskiewski klub znów będzie nieprzewidywalny.„
POZYCJA W TABELI (PUNKTY): 2. (56)
KOLEJNY MECZ: Akhmat Grozny (wyjazd)
NAJLEPSZY STRZELEC: Jordan Larsson (15)
NAJLEPSZY ASYSTENT: Jordan Larsson, Zelimkhan Bakaev (5)
Karol Bochenek: „Spartak Moskwa ma za sobą burzliwy sezon, trochę mniej na boisku, a bardziej w gabinetach. Jak ta niestabilność organizacyjna wpłynęła na zespół? Wynikowo trudno się do czegoś przyczepić, bo potencjał sportowy Spartaka to w najlepszym wypadku miejsce za plecami Zenitu. Z drugiej strony – jeśli trener w trakcie sezonu ogłasza, że po zakończeniu rozgrywek odchodzi z klubu bez względu na wynik, to sens wykonywanej pracy zapewne się zatraca. Piłkarzom Spartaka – mimo kilku absurdalnych wpadek – udało się jednak uzyskać niezły rezultat, drugie miejsce, które może dać miejsce w Lidze Mistrzów, jest na wyciągnięcie ręki i będzie wielkim sukcesem tej drużyny. Pytanie tylko, czy ten sukces uda się spożytkować w przyszłości? W Spartaku zapanowała niezrozumiała sytuacja organizacyjna. Od kilku miesięcy mówi się, że najważniejsze decyzje dotyczące funkcjonowania klubu na wielu poziomach podejmuje Zarema Salichowa, żona właściciela, Leonida Feduna, której przypisuje się, że dawniej była(mówiąc delikatnie) dziewczyną do towarzystwa. Kolejne próby unormowania sytuacji i obsadzenia najważniejszych stanowisk odpowiednimi ludźmi nie przynoszą rezultatu. Przez klub przewijają się kolejni dyrektorzy – sportowi, organizacyjni czy generalni – których wymienia się w iście szalonym tempie. I dlatego Spartak, który od lat ma wielkie ambicje, to organizacyjnie klub-wydmuszka. Po udanym sezonie, ale jednak wydmuszka.” – uważa Bochenek
„Lokomotiv gra jedną z najatrakcyjniejszych piłek w Rosji, a do momentu spotkania z Zenitem na Gazprom Arenie, Kolejarze mieli passę 11 zwycięskich meczów z rzęd!. Finaliści/zdobywcy Pucharu Rosji (mecz rozgrywany jest dziś wieczorem) są w stanie zmierzyć się z najlepszymi w Europie i nie będą przegrywać, jeśli spotkają się w Lidze Europy/Lidze Mistrzów. Polski pomocnik Grzegorz Krychowiak jest jedną z gwiazd tego sezonu Premier Ligi, a Fedor Smolov to zabójczy napastnik, który odzyskuje formę, dzięki której jeszcze kilka sezonów temu był rozchwytywany w La Liga i Premier League.„
POZYCJA W TABELI (PUNKTY): 3. (53)
KOLEJNY MECZ: Ural (dom)
NAJLEPSZY STRZELEC: Grzegorz Krychowiak (9)
NAJLEPSZY ASYSTENT: Anton Miranchuk, Rifat Zhemaletdinov (5)
Karol Bochenek: „Kończący się sezon Lokomotiw może uznać za udany. Marko Nikolić kontynuuje budowę silnej drużyny, która – przy odpowiednich wzmocnieniach – może realnie powalczyć o tytuł w kolejnych rozgrywkach. Bardzo dobra runda wiosenna, na którą cień kładzie jedynie wysoka porażka z Zenitem, na pewno jest solidnym fundamentem, na którym można dalej budować. W ostatniej kolejce Loko powalczy o wicemistrzostwo i miejsce w kwalifikacjach Ligi Mistrzów, ale ponieważ nie jest w tej kwestii zależne tylko od siebie, to ważniejszym meczem niż ten z Uralem w ostatniej kolejce, będzie finał Pucharu Rosji z Kryljami Sowietów Samara. Jeśli się uda, będzie to trzeci triumf Loko w krajowym pucharze w ciągu pięciu ostatnich lat, a to całkiem imponujące osiągnięcie. Do tego dojdzie zapewne brązowy medal za trzecie miejsce w lidze, co będzie dla moskiewskiego klubu oznaczać czwarty kolejny sezon na ligowym podium.„
„Rubin jest czarnym koniem tego sezonu RPL, a ich sukces można przypisać, według mnie, trzem osobom: Leonid Slutsky, były menadżer CSKA, Rosji i Hull City przekształcił ten często nieosiągający sukcesów klub w prawdziwą maszynkę do wygrywania. Serbski napastnik Djordje Despotović jest jednym z najlepszych i najbardziej spektakularnych strzelców bramek w Europie Wschodniej, a Jurij Dyupin między słupkami wygląda jak następca Igora Akinfeeva w bramce reprezentacji Rosji. Do tego można dodać Khvichę Kvaratskhelia, który jest jednym z najlepszych dryblerów, jakich kiedykolwiek widziałem. Kvaratskhelia przypomina gruzińskich, czarujących za czasów Związku Radzieckiego i z pewnością znajdzie się na celowniku klubów z większych lig.„
POZYCJA W TABELI (PUNKTY): 4. (52)
KOLEJNY MECZ: Rotor Volgograd (dom)
NAJLEPSZY STRZELEC: Djordje Despotović (13)
NAJLEPSZY ASYSTENT: Soltmurad Bakaev (5)
Karol Bochenek: „W bieżącym sezonie w Kazaniu zbierają owoce zaufania, jakim w grudniu 2019 roku obdarzono Leonida Słuckiego. Były selekcjoner reprezentacji Rosji miał słabe początki w Rubinie, ale ostatnie miesiące pokazują, że jednak udało mu się zbudować zespół o dużych aspiracjach. Co najważniejsze – nie jest to jeszcze efekt końcowy, a wyniki już są bardzo dobre. W Kazaniu zapewne ostrzą sobie zęby na puchary, ale walczący o utrzymanie Rotor, z którym Rubin zmierzy się w ostatniej kolejce, to gwarancja niebezpieczeństwa. Miejsce niższe niż czwarte z pewnością będzie rozczarowujące, aczkolwiek nikt nie będzie długo rozpaczał. W tym sezonie w Rubinie coś ewidentnie zaskoczyło i to jest dla władz klubu najważniejsza informacja. Czas na wielkie rzeczy jeszcze przyjdzie.„
„Rosyjska wersjaAFC Wimbledon, dawniej historyczne Dynamo St. Petersburg, klub został przeniesiony w momencie, gdy wywalczył awans do rosyjskiej Premier Liga zaledwie dwa lata temu. Zespół osiągający znacznie więcej niż można było się spodziewać i składający się głównie z wypożyczonych (i byłych) graczy Zenitu. Gwiazdą klubu jest Ekwadorczyk Christian Noboa, który jest w niesamowitej formie i przeczy swojej metryce (ma 36 lat!). Sochi gra na spektakularnym Stadionie Rybackim o pojemności 41 000 miejsc, który gościł mecze podczas Mistrzostw Świata w 2018 roku.„
POZYCJA W TABELI (PUNKTY): 5. (52)
KOLEJNY MECZ: Khimki (wyjazd)
NAJLEPSZY STRZELEC: Christian Noboa (12)
NAJLEPSZY ASYSTENT: Christian Noboa (7)
Karol Bochenek: „Soczi to największa niespodzianka tego sezonu. W klubie Borisa Rotenberga świetną robotę wykonuje trener Wadimir Fiedotow, który w najbliższych latach może być łakomym kąskiem dla największych graczy z ligi rosyjskiej. Jak skończy się walka Soczi o puchary? Sukces może zagwarantować nawet remis w ostatnim meczu, o ile Lokomotiw zgarnie Puchar Rosji. Jeśli Loko polegnie, to zadanie będzie trochę trudniejsze, ale wciąż realne. W ostatnim meczu zmierzą się z niewalczącymi już o nic Chimkami, które zapewne będą łatwiejszym rywalem niż Rotor, z którym zagra Rubin. Jest więc bardzo prawdopodobne, że niedługo zobaczymy Soczi na arenie międzynarodowej.„
„CSKA Moskwa nie jest już potęgą, którą było kiedyś i jest w trakcie długotrwałej transformacji. Prowadzone przez niedoświadczonego Ivicę Olicia, byłego gracza CSKA, który niedawno przybył do Rosji, aby objąć swoją pierwszą posadę menedżer. Ma on przed sobą ogromne zadanie. Drużyna z Moskwy ma co prawda w składzie dwóch najlepszych zawodników Rosyjskiej Premier Ligi, w tym byłego gracza Evertonu Nicolę Vlasicia, ale nie wiadomo do kiedy Chorwat pozostanie w klubie. Mario Fernandes, urodzony w Brazylii Rosjanin, jest ich drugim klasowym graczem i jest niezwykle cenny dla CSKA.„
POZYCJA W TABELI (PUNKTY): 6. (50)
KOLEJNY MECZ: Dynamo Moskwa (wyjazd)
NAJLEPSZY STRZELEC: Nikola Vlasić (11)
NAJLEPSZY ASYSTENT: Nikola Vlasić (5)
Karol Bochenek: „W CSKA nastał czas zmian, który najpewniej skończy się brakiem awansu do europejskich pucharów. Moskiewski klub jest w tej kwestii zależny od zbyt wielu czynników zewnętrznych, a dodatkowo ma przed sobą trudny mecz derbowy z Dynamem. Ivicia Olić, który od niedawna pracuje w CSKA, musi się więc pogodzić z pierwszym niepowodzeniem w swojej samodzielnej pracy, ale absolutnie nie można go uznać za głównego winowajcę. CSKA w trakcie sezonu doszło do ściany, za co posadą zapłacił Wiktor Gonczarenko, a w klubie muszą wykonać tytaniczną pracę, jeśli chcą wrócić do niedawno utraconej świetności.„
Futbolowa Rebelia 