Jest godzina trzecia w nocy, leniwie otwieram notatnik i zaczynam pisać o problemach zawodu, w którym jeszcze nic nie osiągnąłem. To żenujące, ale czułem, że poprzednich kilka godzin nie przespałem właśnie z tego powodu. Kilka oczywistych błędów dręczyło mnie od środka. Musicie wiedzieć, że nie uważam się za osobę wystarczająco kompetentną do stawiania osądów, no ale skoro nikt wcześniej się za to nie wziął, teraz branżowy “nikt” musi się za to wziąć. Taka jest już kolej rzeczy.